Początek wiosny to czas intensywnych prac w sadzie.

Po oprysku olejowym i oprysku na kędzierzawość liści brzoskwiń nadszedł czas na przycinanie drzew. Aby drzewa po cieciu nie chorowały warto zabezpieczać rany  odpowiednimi preparatami.

Mądrość drzew

Drzewa wykształciły kilka mechanizmów ochronnych, zapewniających golenie się ran i uszkodzeń –  bariery fenolowe i zalewanie ran kalusem. Wytwarzanie barier ochronnych jest cechą osobniczą zależną od gatunku i  warunków rozwojowych – żywotności drzewa  i pory roku, w jakiej doszło do zranienia. Są drzewa szybko wytwarzające bariery ochronne – klony, graby, buki, dęby i lipy oraz słabo reagujące – kasztanowce, brzozy, jesiony, jabłonie, topole, wierzby.

Rana z kalusem

Drzewa stare czy osłabione chorobami i  dużymi ubytkami poddają się inwazji patogenów, co ostatecznie prowadzi do gnicia i obumarcia drzewa. Każde uszkodzenie kory to droga wnikania patogenów.

Powstawanie ran

Rany drzew powstają na skutek złamania konarów przez wiatr czy nagromadzony śnieg, przycinanie drzew czy pęknięcia mrozowe. Te ostatnie są następstwem znacznych wahań temperatury między dniem i nocą, co prowadzi do wzdłużnych pęknięć kory. Szkody mrozowe można ograniczać stosując bielenie drzew.

Uszkodzenia mogą powstawać także wskutek obgryzania drzew przez dziką zwierzynę .

Rodzaje ran

Rany powierzchniowe

Powierzchniowe rany drzew to uszkodzenia zlokalizowane w części drewna czynnego, czyli tuż pod korą. Najczęściej powstają na skutek uszkodzeń mechanicznych lub mają charakter oparzelin słonecznych, piorunowych. Zabezpieczenie tego typu ran drzew jest stosunkowo proste i polega na:

  • wygładzeniu powierzchni rany nożem tak, aby nie zatrzymywały się na niej żadne zanieczyszczenia oraz woda.
  • nadaniu krawędziom rany owalnego kształtu, ponieważ wtedy tworzący się kalus przyrasta równomiernie
  • stare rany z wykształconym kalusem pozostawiamy bez ingerencji. Usuwamy tylko spróchniałą część drewna.

Rany głębokie

Rany głębokie lub wgłębne to poważne uszkodzenia, sięgające w głąb drzewa. Mają kształt dziupli, kieszeni, ubytków kominowych lub rynnowych, a ich zabezpieczenie ma na celu umożliwienie przewietrzania oraz spowolnienie rozkładu drewna. Rany drzew wgłębne świeże zabezpieczyć można na dwa sposoby.

Jak zabezpieczyć powierzchnie ran?

Jeśli rana powierzchniowa jest świeża, całą powierzchnię można pokryć preparatem Fitoplaster , który spełnia funkcje: „sztucznej kory”. Stosowanie preparatu ułatwia zintegrowany z nakrętką pojemnika pędzel, który nie zginie i nie wysycha po zamknięciu opakowania. W przypadku rany starej można pozostawić ją w stanie niezmienionym lub zamalować krawędź z kalusem, a pozostałą powierzchnię zabezpieczyć impregnatem.

Rana wgłębna wymaga przeważnie odkażania preparatem grzybobójczym – Miedzian, Topsin 0,1%.

Obecnie odchodzi się od stosowanych dawniej metod typu zamurowywania głębokich ran drzew, ponieważ pod warstwą cementu drewno nadal ulegało gniciu i rozkład tkanki postępował. Arboryści zalecają zabezpieczenie otworu siatką, co chroni przed wpadanie liści i jednocześnie zapewnia dostęp powietrza do rany.

Rana wgłębna

Przycinasz – bądź czujny

Warto zwrócić uwagę na uszkodzenia drzew generowane ich okresowym przycinaniem. Świeżo przycięte gałęzie należy zabezpieczyć maścią ogrodniczą. Cięcie należy wykonywać w dni suche, bezdeszczowe i z temperaturą powyżej 0 stopni. Narzędzia używane do przycinania drzew każdorazowo powinny być przecierane ściereczką nasączoną denaturatem. Takiej dezynfekcji narzędzi należy dokonywać po każdym przyciętym drzewie.