We włoskim regionie Lazio, 60 km od Rzymu znajduje się Giardino do Ninfa – wielki ogród-park w stylu angielskim. Ogrodowym alejkom towarzyszą wijące się strumienie dające przyjemne wrażenie chłodu w upalne letnie dni. Każdy miłośnik ogrodów powinien zobaczyć ten uroczy zakątek Italii.
Historia miasta Ninfa
Nazwa Ninfa pochodzi od istniejącej tu w czasach rzymskich świątyni Najad, czyli nimf opiekunek strumieni, rzek i jezior.
Rozkwit miejscowości przypada na okres średniowiecza. Dogodne położenie przy drodze łączącej Rzym z południem Italii, uczyniło z niej punkt poboru cła, co jak wiadomo zawsze stanowiło źródło dochodu.
Kolejni właściciele Ninfy pochodzili z rodzin rzymskiej arystokracji. W XIII wieku przechodzi na własność rodu Caetanich. W XIV wieku miasto zostaje złupione i zniszczone przez żołnierzy antypapieża z drugiej gałęzi rodu Caetanich nie będącej właścicielami posiadłości. Dzieło zniszczenia Ninfy dokończyła epidemia malarii roznoszonej przez komary masowo lęgnące się na terenach błot pontyjskich. Caetani wyprowadzają się do zamku Sermoneta i Rzymu, mieszkańcy do położonych na wzgórzach miejscowości. Ninfa pozostaje pusta i popada w ruinę.
Renesans ogrodu Nimfy
Na początku XX wieku Angielka Ada Bootle Wilbraham , wdowa po księciu Honoracie Caetanim, wraz ze swoim synem Roffredo postanawia stworzyć park w stylu angielskim. Okoliczne bagna zostają osuszone, dzikie chaszcze wykarczowane, a zabytkowe ruiny częściowo odrestaurowane. Oczywiście sprowadza i sadzi liczne odmiany roślin ozdobnych – magnolie, wiśnie ozdobne, klony japońskie, róże. Tworzy ogród angielski, ale we Włoszech, więc nie może w nim zabraknąć szeregów smukłych cyprysów.
Ostatnią właścicielką Giardino di Ninfa i wielką ogrodniczką była Leila, córka Roffredo Caetani, artystka malarka. Założyła fundację Caetanich, która obecnie zajmuje się utrzymaniem parku.
Spacer po ogrodzie
Ruiny
Typowe dla parku w stylu angielskim są ruiny. Pierwsze to ruiny katedry Santa Maria Maggiore, w której koronowany był papież Aleksander III. Kolejne to pozostałości kościoła San Giovani – jednego z wielu istniejących kiedyś w Ninfie.
Woda
Woda jest elementem łączącym różne obszary ogrodu. Liczne większe i mniejsze strumienie zasila rzeka Ninfa, nad którą przerzucono most Ponte Romano i Ponte a Due Luci, czyli most dwułukowy. Nie brakuje tu także niewielkich stawów i progów wodnych.
Bambus
Bambusowy lasek w pobliżu niewielkiego źródełka ma się bardzo dobrze w klimacie Lazio.
Zwiedzanie
Ogród można zwiedzać tylko z przewodnikiem. Bilety najlepiej zakupić wcześniej przez internet, bo tylko to daje gwarancję wejścia. Zwiedzanie odbywa się w weekendy – dokładne daty i godziny trzeba sprawdzić na stronie ogrodu . Spacer trwa około 1,5 godziny, ale w tak pięknym miejscu czas płynie szybko.
Dodaj komentarz